'Kilo ile mücevher alıyorum'

Şuan emlak alıp satıyorum. Arsa alıp dükkana çeviriyorum. Bir ayağım Amerika'da. Bir çok manken arkadaşımın elinden parasını alıp, 'önce evin olsun' diyerek ev sahibi yapmışımdır.
İstanbul'un artık taşı toprağı altın. 7 tepe oldu 70 tepe. İstanbul'da Kurtköy'den Büyükçekmece'ye nereye yatırım yaparsanız yapın kazanırsınız.
Yüzüme botoks yaptırıyorum. Çünkü çok enerjik ve mimikleriyle yaşayan bir kadınım.
Ekranı özlemiyorum. Benim içimde bir artist yok. Pek çok insan yanıldı. Beni filmlerde oynattılar ama sanatçılık başka türlü bir şey. Onu giyinirsin. Ben iyi bir tüccarım.
Eşimle tanıştım. Bir parmak şıklatması 'ben evleneceğim' dedim. 30. gün evlendik. 4 yıl sonra boşandık. 13 yıl aynı çatı altında yaşadık. Artık tamamen bitti. Oyun arkadaşınla beslenebildiğin yere kadar gidiyorsun. Tıkandığın yerde onu idame ettirmek gereksiz.
Bir gün 'ben modelliği bırakacağım' dedim. Bir gecede jübile bile yapmadan bıraktım. 2 yıl Hawaii'de yaşadım.
Para göreceli bir kavram. Bill Gates'e göre çok fakir olabilirim, Fatma Hanım'a göre çok zengin olabilirim. Akşam yediğimiz bir tabak yemek.Para kazanmak kolay bir iş' demiyorum. 'Üreten insan kimseye muhtaç olmadan yaşar' diyorum. Özel uçakla gitmeyebilirsin, business ile uçmayabilirsin. Ekonomi uç! Hepimiz aynı türbülansa girmeyecek miyiz?
Eşimden evlilik sözleşmesi istedim, kendi isteğimle imzaladım. Boşanırken de arkamı dönüp gittim. Bir aslan kadını olarak mücevher almayı seviyorum. Kiloyla mücevher alırım. Bu konuyla eğleniyorum.
'Şöyle bir şey hayal ettim' derim, arkadaşım çizer. Kapalıçarşıda esnaflar var. Onlara yaptırırım. Bazen kendim kullanırım, bazen gönderirim. Ama aldığım her şeyi kendim alırım. Barışma hediyesi falan değil, beni mücevherle kandırabilirler mi?