Biz amatöre karşılıksız gönül verenler, başkan, yönetici ve antrenörler hiçbir menfaat beklemeden siz velilerin birkaç tanesine sabır edemezken, bizler onlarcasına hem anne hem baba ve de öğretmeni oluyoruz. Çocuklar siz velileri dinlemezken, bizlerin sözlerinden çıkmazlar ve bizlere sizden daha çok güvenirler. Çünkü; bizler onların derslerine kadar ilgileniriz. Gerektiğinde öğretmenlerinden çocukların durumunu öğrenir ve derslerine daha sıkı çalışmasını isteriz.Yiyeceklerinden tutun her türlü sosyal aktivitelerine yardımcı oluyoruz.
Tek amacı; iyi bir birey, iyi bir sporcu yetiştirmek olan bizlerin , gece gündüz çalışarak geleceğimiz olan gençlere daha iyi imkanlar sağlamak dışında bir düşüncesi yok.
Biz amatörlerin, kendi imkanlarıyla forma,şort,tozluk yetmedi eşofman,yağmurluk ve idman malzemelerini (top vb) ve daha yazamadığım bir sürü ihtiyacımız olan malzemeyi, yönetici ve arkadaşlarımızdan tedarik ederek gençlerimizi daha iyiye ve güzele ulaştırmaktan başka bir düşüncesi yok.
Bizler, gün geldi kendi eşimizi,çocuklarımızı ve evimizi mağdur ettik ve halen ediyoruz. Yeter ki bir ve ya birkaç tane kardeşimiz,evladımız “Hayatını futboldan kazanabilir mi ?” onun sevdasındayız.
Hiçbir beklentisi olmayan bizler bu karşılıksız aşka tutulmuşuz. Bizim bu karşılıksız aşka, sevdaya nasıl hiçbir ilaç çare olmuyorsa o zaman bırakın bu aşk bizi yaksın,kül etsin !! Biz yanıp kül olmaktan mutluyuz, mutlu olmaya devam edeceğiz.
Yeter ki bizi, biz amatörleri rahat bırakın! Kimseye derdimizi anlatamıyoruz. Bizim federasyondan tek isteğimiz maçların bir an önce başlaması ve sahalara dönmek. Eskisi gibi yine cıvıl cıvıl günlerin gelmesini bekliyoruz.
Biz amatörler çok şey mi istiyoruz ?
Bizim duyduğumuz bu aşka bu sevdaya karşılıksız sevgiye “melankolik” diyorlar, Lakin biz amatörler bu karşılıksız sevgiye kara sevdaya TUTULMUŞUZ !!